Achaja - Andrzej Ziemiański

Melpomene

Czytałam pierwszą część i od razu mówię, że przekleństwa w książkach toleruję, o ile są w odpowiednich miejscach i ustach. Tu tak nie było - ilekroć znalazła się okazja do przekleństwa, autor musiał ją wykorzystać. Nawet w opisach. Sapkowski czasem rzuci jakieś przekleństwo, ale on ma idealne wyczucie, wie, jak nie przesadzić. Ziemiański chyba nie, tak mi się momentami wydawało.
Rozdziały z Achają były jedynymi, które jakoś trzymały mnie przy książce. Pozostałe - cóż, nudziły mnie niemiłosiernie, czytałam je, by wiedzieć mniej więcej, o co chodzi, bo nie wiadomo, jak mogą one łączyć się z pozostałymi.
Ogólnie książka nie przypadła mi do gustu. Spodziewałam się czegoś więcej - i spotkał mnie zawód. Może dlatego, że nie lubię tak brutalnych powieści. Po części następne nie sięgnę. Zostałam skutecznie zniechęcona pierwszą. Choć może kiedyś zmienię zdanie, jednak wątpię w to.

aleey

Jakoś nie zostałam zachęcona do przeczytania tego. Ale może kiedyś...

deanchester

Opis mnie nie zaciekawił. I polski autor - raczej nie dla mnie.

agniecha

Przeczytałam wszystkie części i mnie bardzo wciągnęły , równie mocno jak książki Sapkowskiego .

aleey

Przeczytałam właśnie pierwszą część, ale nie powiem, żeby mnie jakoś naprawdę zachwyciła. Wątek z Achają był świetny, ale dwa pozostałe (a już szczególnie ten o czarodzieju) wszystko zniszczyły. Lubiłam trochę Siriusa, ale nawet to nie pomogło. Myślę, że warto przeczytać, chociażby żeby zobaczyć, ale nie wiem, czy sama sięgnę po kolejne.

zaczytana_w_chmurach

Mam w planach dopiero :)

Cropka

Chciałabym sięgnąć po "Achaję", ale boję się, że się zawiodę. No i negatywne recenzje mnie odstraszają.

aleey

Skończyłam drugi tom i naprawdę mi się podobał. Kariera Achaji w wojsku - naprawdę ciekawe i dobre opisy. Nawet trochę się wczułam w te wszystkie okrzyki armii. I nawet podobało mi się, jak krzyczały na siebie nawzajem różnymi obraźliwymi słowami, to bardzo pasowało do tamtych scen. Achaja wydaje się jakaś nieśmiertelna - tyle przeszła, a nadal żyje. Pech połączony ze szczęściem.