Seria Harry Potter - Joanne Kathleen Rowling

Agnesss.

Seria Harry Potter opisuje przygody młodego czarodzieja w ciągu sześciu lat jego edukacji w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie oraz rok po jej przerwaniu. Autorka wyznała, że seria pojawiła się w jej głowie w niemalże pełnej postaci podczas podróży pociągiem.

Pierwsza książka, Harry Potter i Kamień Filozoficzny, wydana została w 1997 (w Polsce 2000), lecz jej akcja rozgrywa się w 1991. Kolejne części zaczynają się przed rozpoczęciem roku szkolnego i kończą na początku kolejnych wakacji letnich i, choć opisują różne przygody, nie są odrębne, a stanowią całość większej historii, której kulminacją jest ostatni, siódmy tom.

Autorka uparcie strzegła tajemnic serii, podając jedynie lakoniczne informacje odnośnie do kolejnych tomów serii. Także wydawcy na całym świecie zabraniali rozpowszechniania książek przed premierą, zobowiązując recenzentów i swoich pracowników do zachowania fabuły książki w tajemnicy.
( wikipedia.pl )

moim zdaniem, jest to najlepsza książka jaka kiedykolwiek, gdziekolwiek wyszła. moja ulubiona książka.
magia tych książek dotknęła wszystkich na całym świecie.
i nie dziwię się im.
a wam jak się podobała ?

Claudine

książka mojego dzieciństwa. Seria, znaczy. Jedna z pierwszych, które pokochałam. Również się nie dziwię, że Rowling ma fanów w każdym zakątku świata. Mimo, że powoli wyrastam i nie tak często wracam do HP - a na pewno coraz rzadziej czytuję pierwsze tomy na rzecz dwóch ostatnich - z Potterem łączą się wspomnienia, te z dzieciństwa i te z wieku nastoletniego. No i wspomnienia związane z pewnymi osobami - można by powiedzieć, że magia zawarta w tych książkach jednoczy ludzi, pomaga znaleźć przyjaciół... i nie tylko.
Pamiętam, kiedy byłam mała i oglądałam w telewizji dwie pierwsze części. Pamiętam grę Komnata Tajemnic, do tej pory moją ulubioną. Nie pamiętam tylko pierwszego przeczytania. Chyba to była Czara Ognia, czytałam ją siedząc na krześle w przychodni. Pamiętam doskonale całe te szopki przed premierami 6 i 7 części. To wielkie poruszenie. Wręcz wojny między fanami i antyfanami. Pamiętam jak czytałam namiętnie Księcia Półkrwi, tak namiętnie, że stan książki pozostawia wiele do życzenia - ale chyba nie prędko kupię nową, pomimo wylatujących kartek, niezdarnie posklejanych taśmą klejącą - za wiele wspomnień zostało między tymi stronami. Pamiętam radość, kiedy przyszła mi wreszcie zamówiona przez internet część 7, po angielsku. Dyskusje w szkole na religii - niesłuszne oskarżenia o powiązania z okultyzmem, ta bezcenna chwila, kiedy cała klasa o mało nie zrobiła rewolucji przeciwko księdzu. Cała masa ludzi, z którymi czasami łączyła mnie tylko miłość do HP - wśród nich zdarzali się tacy, co przez całe życie nie wzięli innej książki do ręki i chyba tego nie zrobią.

Rowling stworzyła coś niepowtarzalnego - i żaden popsuty i nieudany film jej tego nie odbierze. Żaden komentarz fanatyka religijnego czy krytyka literatury na haju.

Bo kto nie zna HP, ten kiep.

Każdą część lubię, jedne bardziej, inne mniej. Na dzień dzisiejszy do ulubionych należy Książę Półkrwi. Co do filmów - na pewno nie przepadam za Kamieniem Filozoficznym i Zakonem Feniksa, wielkim sentymentem zaś darzę Komnatę Tajemnic.

aleey

Właściwie początek mojego bliższego zapoznawania się z fantastyką (które zresztą nadal trwa). Harry Potter jest i zawsze będzie częścią mojego dzieciństwa i raczej nic tego nie zmieni. Kiedy czytałam to wcześniej, będąc jeszcze kilkuletnią dziewczynką, ta książka pozwalała mi wejść jakoś w świat wyobraźni i chyba dzięki niej uświadomiłam sobie, że wszystko, co sobie wymyślę, może stać się prawdziwe dla innych, jeśli zapiszę to w odpowiedni sposób. Bo autorka serii o Harrym Potterze zmieniła sposób patrzenia na świat wielu osób. Taka jest prawda, ale mało kto to dostrzega. Ja osobiście podziwiam J.K. Rowling za stworzenie tak fantastycznego świata i to zupełnie od podstaw. Także zadziwiające jest to, że napisała siedem książek tej serii nie gubiąc się w zeznaniach.

Lenalee

To coś dla mnie! Z Harry'm żyję, odkąd pamiętam. Pierwsze dwie części dostałam od rodziców, gdy miałam 9, 10 lat, tak coś koło tego. Niesamowicie wciągnęłam się w ten świat, tym bardziej, że byłam małym dzieckiem, więc dwa razy bardziej niż teraz interesowały mnie takie rzeczy. Potem, jakiś czas później dostałam od siostry na Dzień Dziecka piątą część, czyli tą, która najbardziej mną wstrząsnęła i dalej sama dozbierałam kolejne tomy. Teraz cała seria stoi dumnie na mojej półce i jest czytana w całości od czasu do czasu.

Najbardziej w tych książkach podoba mi się to, że niemalże każdy, kto do nich zajrzy, znajdzie tam coś dla siebie. Dla jednych jest to porywająca akcja, dla innych zaskakujące jej zwroty, zaś dla innych wzruszające sceny. Ja kocham Harry'ego za tę niesamowitą magię, która aż emanuje na kartkach, gdy tylko otwieram jakąkolwiek książkę z tej serii. Kocham również za bohaterów, którzy z małych, niedojrzałych dzieci, wkrótce stali się odpowiedzialnymi ludźmi. Odpowiedzialnymi za losy świata, czego nawet się nie spodziewali. Kocham za Syriusza, za Snape'a, za Draco, no i oczywiście za Harry'ego, który wcale nie jest superbohaterem, ma swoje wady i nie obejdzie się bez pomocy przyjaciół.

Jednak najbardziej kocham tę serię za to, że towarzyszyła mi niemalże przez całe życie i wierzę, że towarzyszyć będzie nadal. Nigdy ani przez sekundę nie zwątpiłam w swoją miłość do tych książek, bo jeżeli już do czegoś się przywiązuję, to nie tak łatwo mi się z tym rozstać. Harry Potter to ogromna część mojego życia, a wiadomo, jak ciężkie jest pozbycie się czegoś, co naprawdę się pokochało. Uwielbiam wracać do tych książek, bo, mimo iż nie jestem już dzieckiem, one zawsze na wierzch wyciągają to, co z dziecka we mnie pozostało.

Melpomene

Harry Potter i więzień Azkabanu to książka, dzięki której tak na poważnie zaczęła się moja przygoda z czytaniem. Wcześniej również sięgałam po najróżniejsze książki, ale po przeczytaniu powyższej dostałam prawdziwej manii. Z biegiem czasu widzę, iż przygody Harry'ego nie są tak idealne i wspaniałe, jak na początku mi się wydawało, niemniej mam sentyment i to jedne z moich ulubionych pozycji. Kocham Wooda, Freda, George'a, Szalonookiego... I potterowskie fanficki, ot co! Jak wspomniała Lenalee, każdy znajdzie tu coś dla siebie.

jesienna.szarlotka

Zaczęłam czytać tą sagę nietypowo, bo od Harry Potter i Więzień Azkabanu i niemal od razu ją całą "połknęłam". Później doczytałam do tego pierwszą i drugą część, a w końcu całą resztę. Powiem szczerze, że ze wszystkich części najbardziej podobała mi się druga (Harry Potter i komnata tajemnic), a najmniej ostatnia (Harry Potter i Insygnia śmierci). Wręcz uwielbiałam w całej sadze postać głównego bohatera, Harrego Pottera, w pewien sposób imponowała mi jego odwaga, którą pokazywał w każdej części. Lubiłam także Hermionę za jej inteligencję, sama chciałabym być taka jak ona. Jednak najmniej lubiłam Malfoya i Ginny. Denerwowały mnie w pewien sposób te dwie postaci.
Zamierzam niebawem kupić sobie całą sagę o Harrym, bo nie mam jej u siebie na półce, a bardzo bym chciała za jakiś czas wrócić do jego przygód.
Nawiasem mówiąc, mimo, że "stara krowa" ze mnie, to chciałabym znaleźć się w Hogwarcie *.*
A filmy o Harrym w ogóle mi się nie podobają :|.

Pytalska

Uwaga - aż wstyd się przyznać - jednak jestem osobą, która nie ukończyła sagi Harry Potter.
To znaczy, kiedyś przeczytałam połowę Kamienia filozoficznego - ale to było dawno, kiedy byłam dzieckiem. Saga jest mi obca, a dalsze losy głównego bohatera oraz dwójki jego najlepszych przyjaciół znam z filmów na podstawie tych książek nakręconych. Jednak planuję wziąć się za tą sagę. Kiedy to zrobię - nie wiem, ma jednak nadzieję, że jeszcze w tym roku.

Liliowa

Seria o Harrym to tak naprawdę moje ulubione, ukochane książki. Mam do nich ogromny sentyment, dzięki nim rozpoczęłam swoją przygodę z czytaniem. Każdą część czytałam po kilka razu, uwielbiam do nich wracać, czytać ulubione fragmenty... I, jak dla mnie, są to książki idealne. Lubię w nich wszystko, począwszy od fabuły, a skończywszy na szacie graficznej. Moja ulubiona część to Zakon Feniksa, natomiast nieco mniej, niż pozostałe, lubię Komnatę Tajemnic, choć wyprowadzenie Ginny na pierwszy plan w tej części było doskonałym pomysłem. Ach, i oczywiście Harry Potter to niezliczona ilość moich ulubionych bohaterów książkowych, m.in. Hermiona, Ginny, Hagrid i Syriusz (co do Syriusza, to pamiętam, jak strasznie płakałam podczas czytania piątej części. Jejku, wylałam wtedy morze łez).

Jasminne

Dla mnie też Harry to dzieciństwo, saga na której wyrosłam. Każdą książkę przeczytałam po kilkanaście razy, byłam chora na ich punkcie. Nadal mi się podobają, ale już nie tak bardzo. Moim marzeniem było dostać list do Hogwartu, cały czas bawiłam się w Hogwart, należałam do paru wirtualnych szkół magii, pisałam fanficki...Teraz mam zamiar przypomnieć sobie ostatnią część, której treści kompletnie nie kojarzę, żeby wiedzieć, o co chodzi w filmie;).

aleey

Claudine

a ja do tej pory mam gdzieś schowaną różdżkę (antenkę od radia) i pelerynę niewidkę (starą chustę po babci). Też marzyłam, że dostanę kiedyś list z Hogwartu. Pamiętam, że przez jakiś czas byłam tak głęboko oczarowana, że niemal wierzyłam, że magia istnieje. Oczywiście, istnieje, ale mówię o tej Rowlingowej ;)

mac_h

To chyba było pierwsze fantasy jakie przeczytałam. Generalnie byłam zakochana w tej serii, teraz jestem trochę mniej, ale lubię czasem poczytać :D Moja ulubiona część to chyba "Więzień"

Pamiętam jak w drugiej klasie, podstawówki oczywiście, brałyśmy z koleżanką "różdżki" (czyt. ołówki) i sobie urządzałyśmy pojedynki xD

Jasminne

Ja też w podstawówce przeżywałam klub Harrego Pottera, rzucanie zaklęć na korytarzach itd. XD A jak byłam u babci na wsi na dłuższy czas też często udawałam, że jestem w Hogwarcie, nosiłam na plecach jakąś czarną chustę i robiłam sobie sama lekcje, miałam nawet zeszyt. Nawet były eliksiry z jakiegoś zgniłego jabłka mieszanego w starym garnku ^^.

mac_h

Do etapu eliksirów niestety nie dotarłam, ale zeszyt również miałam i gdzieś na strychu urządzałam sobie lekcje xD

Cropka

Ja również swoje lata dzieciństwa wiążę z tą sagą. Były to jedne z pierwszych książek jakie przeczytałam i mam do nich ogromny sentyment. Każda z części była przeczytana kilka razy i tak do tej pory jest. Niesamowicie przykro mi było jak czytałam ostatnią część.

Jak byłam mała z koleżankami, które również znały Pottera i bratem urządzaliśmy sobie walki na zaklęcia. Miałam też zeszyt, w którym zapisywałam wszystko co związane było z Harrym. Zgadnijcie czym pisałam? Piórem xD

Wiecie co? Chyba zaraz sięgnę po Pottera.