Trylogia Czarnego Maga - Trudi Canavan

Floss

Gildia Magów. Księga I Trylogii Czarnego Maga

Floss

Jeżeli o mnie chodzi to wypożyczyłam z biblioteki część pierwszą i zobaczymy czy mi się spodoba, bo bardzo mało fantastyki poczytuję.

Enigma

Milady, to fantasy, nie fantastyka. :) Anyway, lekka w czytaniu trylogia, coś dla młodzieży lubiących poczytać o magii. Powiem, że motyw z Soneą i Akkarinem mi się spodobał, ale Canavan trochę go zepsuła, a wielka szkoda. Powinna rozbudować nieco moment zakochiwania się bohaterów.

Leaslie.

Uwielbiam tą książkę. Moją ulubioną postacią jest Sonea. Najbardziej nie lubiłam Ferguna.

śliwkowapanna · Gość

nigdy nie pałałam do tej książki sympatią, nie wiem czemu, mimo że dopiero niedawno przeczytałam jej opis :oops: tak czy inaczej po graniu w różne gry o takowej tematyce -spodobało mi się. Wisi prawie na szczycie mojej choinki pragnę mieć;d

Ettelea

Jakiś czas temu przeczytałam "Gildię Magów" i nie ukrywam, że zainteresowały mnie dalsze poczynania Sonei. Dlatego teraz kupiłam "Nowicjuszkę". Jestem w trakcie czytania więc na razie nie jestem w stanie się wypowiedzieć na jej temat. Chociaż mam przeczucie, że doprowadzę czytanie tej trylogii do końca.
Jeśli ktoś jest zainteresowany moja opinią na temat pierwszego tomu zapraszam tutaj

[link widoczny dla zalogowanych]

Wkrótce pojawi się też recenzja "Nowicjuszki"

Lenalee

Cieszę się, że miałam okazję te książki przeczytać, bo bardzo mi się spodobały. Pierwszą część zaczęłam czytać jako ebooka, ale koło 6 rozdziału zrezygnowałam, ponieważ ebooki zdecydowanie nie są dla mnie - zbyt męczące. Jednak gdy dowiedziałam się, że znajomy ma na półce całą trylogię, natychmiast zaczęłam go prosić o to, by mi ją pożyczył. I gdy wreszcie zaczęłam czytać, przepadłam. Bardzo mnie te książki wciągnęły, fabuła strasznie ciekawa i akcja również toczy się wartko, choć inni uważają, że momentami zbyt się dłużyła, albo po prostu było nudno. Mnie nic nie nużyło, a wręcz przeciwnie. Kartka za kartką coraz bardziej zakochiwałam się w tej historii oraz zakochiwałam się w Akkarinie. Jego postać zaczarowała mnie już od samiutkiego początku, gdy tylko wystąpiła najmniejsza wzmianka o tym magu. Co mnie tak bardzo zauroczyło? Myślę, że to jego majestat. Postać dumna i wielka, jak na Wielkiego Mistrza przystało. A poza tym gdzieś tam w tym murze doszukiwałam się szczelin i szukałam czegokolwiek, co tylko wskazywałoby na to, że jest to postać nie tylko wysoka, dumna i zamknięta w sobie, a wręcz przeciwnie. Szukałam głębszych uczuć - wrażliwości, niemalże w każdym zdaniu opisującym Akkarina wyszukiwałam aluzje co do jego postaci lub przeszłości. I to przerodziło się w jakże głęboką miłość do tej postaci. Uwielbiam każdy moment, w którym występuje, każdy, bez wyjątków. A chyba najbardziej kocham wszystkie te momenty w Wielkim Mistrzu. W tej książce to dopiero jest wspaniale przedstawiony! Delektowałam się każdym momentem, każdym jego słowem, każdym gestem, każdym zdaniem...

...a później złamano mi serce. Ci, co czytali, doskonale wiedzą, o jaki moment mi chodzi. Podczas czytania tego, co się wydarzyło, towarzyszyło mi wiele uczuć. Przede wszystkim szok, zaskoczenie, rozpacz i niedowierzanie, że coś takiego miało miejsce. Złapałam tak wielkiego doła, że przed okrągły miesiąc nie tknęłam żadnej książki, bo byłam w żałobie po przeczytaniu Trylogii Czarnego Maga. Przez miesiąc nie myślałam o żadnej innej książce, żadnej innej historii, żadnej innej postaci. Byłam tak rozsypana psychicznie i emocjonalnie, że jedna, najmniejsza myśl o tym, co się wydarzyło, powodowała potok łez z moich oczu i ból serca. Do tej pory nie mogę się z tym uporać, chociaż książki te czytałam już jakiś rok temu bodajże. A gdy dotarło do mnie to, co się wydarzyło i że to jednak prawda, że nic tego nie zmieni... Pojawił się głęboki szacunek do Akkarina i jeszcze większa miłość.

Akkarina kochałam od samego początku, kocham teraz i wiem, że kochać będę jeszcze przez długi, bardzo długi czas. Jest to jedna z niewielu postaci, która wywołuje we mnie tak głębokie emocje. Gdybym miała okazję jeszcze raz przeczytać te książki, na pewno bym to zrobiła. Tylko nie wiem, czy byłabym w stanie... bo nie chcę znowu przeżywać tego wszystkiego, to po prostu zbyt intensywne uczucia. Naprawdę bardzo mocno przeżywałam Wielkiego Mistrza, co ewidentnie widać po moim poście.

Osobiście polecam tę trylogię, wg mnie jest jak najbardziej warta przeczytania. Tymczasem liczę, że będę miała okazję przeczytać pozostałe książki Trudi Canavan.

Floss

Lenalee

Milady, fantastyka to dziedzina literatury, a fantasy to jeden z jej gatunków (fantastyki), obok, chociażby, SF.

Floss

Okej, dziękuję. :)

Enigma

Spoiler!

zaczytana_w_chmurach

Ej weźcie ukrywajcie spoilery albo ich nie piszcie, bo miałam zamiar przeczytać tą książkę, a teraz się dowiaduję zakończenia pewnego wątku... To wkur... jest :/

Floss

Właśnie czytam pierwszą część, czyli Gildię magów. Jest dobra, nie powiem, jednak jest kilka rzeczy, które mnie denerwuję. A mianowicie ten naiwny wątek miłosny, który czuć już po kilku stronach.
Ogólnie czytałam w swoim życiu bardzo mało fantastyki (Hobbita i Eragona, tylko Hobbit był świetny), dlatego cieszę się, iż natrafiłam na tą serię, bo jest idealna dla początkujących w tej dziedzinie.

Floss

No i koniec utwierdził mnie we wcześniejszej opinii. Nawet wątek miłosny był świetny na końcu. ;)

Violy

Czytałam całą trylogię w wakacje i zaskarbiła sobie moje serce. Soneę pokochałam, żal mi było Cere'go, no ale... Większość trzeciej części chyba przepłakałam, bo i jak tu nie płakać ?