Gry komputerowe

zaczytana_w_chmurach

Znacie jakieś ciekawe gry warte polecenia?
Ja uwielbiam ścigałki, strzelanki i strategiczne (chociaż w te ostatnie dawno nie grałam).

Z gier wyścigowych grałam głównie w Need For Speed- zakochałam się w tej serii ^^, Spodobał mi się też Crashday.

Ze strzelanek ubóstwiam Call of Duty :D Poza tym Igi była nawet fajna.

Strategiczne- nieśmiertelna Twierdza :) I Age of Empires- uwielbiam. W Heroes też się fajnie grało. I Faraon nawet był znośny ;)

Poza tym seria Grand Theft Auto, Fifa (ale tylko towarzysko- nienawidzę grać z komputerem), czasem Simsy :P

Pytalska

Lubię czasami pograć w The Sims 3 bądź Sims Abracadabra, jednak poza tym nie przepadam za grami. W pierwszej wymienionej przeze mnie grze uwielbiam tworzyć postacie na wzór osób, które znam w realnym świecie i prowadzić ich życie wedle moich zachcianek. W drugiej - robię wielką rodzinę, przy czym każdym jej członek specjalizuje się w innym zaklęciu czy amulecie.

Brzoskwinka

Ja ogólnie nie lubię tych gier, gram czasami tylko w sieci, ale mój brat w nie gra. Często gra w CSa w Metina, czy np. w GTA... Coś takiego. :D Ja próbowałam w Csa grać, ale po chwili mnie zabili, bo nie zauważyłam... :( xD

Cropka

Ja swego czasu uwielbiałam całe dnie grałam w Simsy, ale w końcu mi się znudziło xD Grywałam też w fantastyczne MMORPG, np; 4story, Metina, Rappelza, Last Chaos... najbardziej mi się podobał Rappelz i 4story ^^ Nadal lubię w to grać, tylko na razie nie mam możliwości. Za mało czasu i słaby komp ;x

Melpomene

Nie gram w gry komputerowe. Kiedyś nałogowo grałam w Simsy i Heroes, teraz mam Internet, to mi starczy. Już nie widzę w podobnych rzeczach takiej przyjemności, jak widziałam dawniej.

Jasminne

Kiedyś grałam w Simsy, ale na moim gracie dwójka okropnie wolno chodzi, a jedynkę gdzieś posiałam. Moją ulubioną grą ever jest Syberia. Arcybajeczny klimat gry, uważam, że ktoś powinien napisać książkę, lub nagrać film na jej podstawie. Przeżywałam obie części gry razem z Kate, jeszcze nigdy czegoś takiego nie doświadczyłam, chyba nawet popłakałam się, kiedy znalazła Hansa ♥ ^^.
Z kolei numerem dwa jest Zegarmistrz. Misternie spleciona fabuła, dawno w nią nie grałam, ale jak byłam młodsza bałam się zakończenia gry, chodzenia razem z Victorią i Danielem po podziemnych korytarzach, dosłownie mi się noc w noc to śniło, jak przechodzę tę grę XD.

Kama

Ja gram w The Sims 2 , czasami The Sims 3 :) Lubię też gry Harry'ego Pottera

śliwkowapanna · Gość

na zawsze będę lubać Gothic(każdą część), TES III oraz IV. Oraz mafię;) miłości mega życia;D nie licząć medal of honor czy call of duty;d chłopacy zawsze byli pod wrażeniem moich zdobyczy w grach;D

claudia

W ogóle w nie nie gram szkoda mi na to czasu. Jak człowiek dorasta to na wszystko mu szkoda czasu i to jest przerażające!!

śliwkowapanna · Gość

grunt to dobrze sobie rozkładać czas;d jak grałam grałam po jakieś 2 godziny może 3, nie licząc totalnej nudy gdzie grałam i po 14 godzin;d

tygrysek

Jako dziecko - owszem - grałam m.in w Simsy (one były urocze, uwielbiałam kasować drabinki w basenie ;D), jakieś gry dydaktyczne z angielskiego i Pacmana. Były jeszcze ubieranki i gr na podstawie filmów, bodajże Gdzie jest Nemo czy Droga do Eldorado. Już od bodajże 4 lat, włączam komputer tylko, aby siedzieć w Internecie i napisać coś do szkoły ;)
Na gry, jak już pisałyście, szkoda czasu, a nawet gdybym miała czas, to bym w nic nie grała. Nie lubię.

Loisee

od czasu do czasu The Sims 3. to wszystko wolę Internet ;)

aleey

Lubię Sims 2 (bo moim zdaniem trójka to porażka). A poza tym to czasami NFS. I niedawno nałogowo w 4story grałam, ale skasowałam konto, żeby na rok szkolny mieć spokój. Plus chłopaki mówią, że na dzień kobiet kupią mi stima i mam z nimi w CS'a grać. Tak, już lecę.

Lenalee

Jakoś nigdy szczególnie nie fascynowały mnie żadne gry komputerowe. Owszem, zagrało się od czasu do czasu, ale to były takie migawki tylko: ochota przychodziła i odchodziła po chwili. Trwała wystarczająco długo, bym mogła jakieś 20 minut poświęcić się grze komputerowej. Kiedy jeszcze interesowałam się jako tako takimi grami, najbardziej chyba lubiłam grę Jazz Jazzrabit - odjazdowa gra, do tej pory fantastycznie ją wspominam. Gdy miałam demówkę, za każdym razem przechodziłam ją całą (żadna filozofia w końcu) i czasami nawet zaczynałam od nowa. Po prostu kocham tego zielonego królika, jest świetny. Kilka miesięcy temu nawet ściągnęłam sobie Jazz Jazzrabit 2, ale jakoś powciskałam dziwnie klawisze, że gra mi kosmicznie chodziła, Jazz zapierniczał jak szalony, nie mogłam nadążyć za opanowaniem jego ruchów, zanim biedaczyna się zabił. Więc niestety musiałam przerwać tę grę. Do tej pory pozostaje ona moją ulubioną, choć w komputerowce już nie gram.

Kojarzycie taką grę, gdzie była piłeczka, deseczka i cegiełki na górze? Tą piłeczką zbijało się te cegły i jednocześnie trzeba było pilnować, by ta piłeczka nie spadła... Moment... To nie był Arkanoid, inna nazwa, ponieważ w tej grze, na tych cegiełkach, pojawiały się jeszcze skrzaty, które zrzucały doniczki i jeżeli taka doniczka spadła na tą deskę, traciło się punkty. Gdy uderzyło się w odpowiednią cegłę, pojawiały się bonusy; poszerzenie deski, zmniejszenie jej, powiększenie piłeczki, cegiełki robiły się przeźroczyste, że można było przez nie przenikać, dodatkowe życie itd. A wiecie, co było najlepsze w tej grze? Gdy zbiło się cegiełkę, na której akurat znajdował się skrzat, ten skrzacik spadał i można było odbijać go na desce! Miałam z tego niezłą frajdę, bo te małe potwory śmiały się, gdy trafiły doniczką w moją deskę. Za każdym odbiciem było więcej punktów, aż w końcu krasnoludek rozpryskiwał się i pojawiał się jakiś bonus, zwykle był on pozytywny. Myślę, że znacie tę grę, ona taka trochę świąteczna była. Bardzo mi się podobała, ja ogólnie uwielbiam Arkanoidy wszelkiego rodzaju. Do takich moich ulubionych należy również DX Ball, bo w tej wersji te cegiełki układały się w przefantastyczne obrazy! Jakieś statki, domki, drzewa, wyspy z palmą i wszelkie inne rzeczy. Naprawdę świetne i bardzo łatwa gra, przynajmniej dla mnie. Demówkę przeszłam całą, pełnej wersji niestety nie posiadam/posiadałam.

Możecie w to nie uwierzyć, ale nigdy nie grałam w Simsy. Zawsze tylko patrzyłam, jak koleżanki grają na swoich komputerach, gdy u nich byłam, ale sama nigdy w tę grę nie zagrałam. Tzn. nie zagrałam tak konkretnie, na komputerze. Grałam za to na telefonie, ale ta gra to dno w ogóle była, bo nie można było urządzać mieszkania, kupować mebli, budować domu, ogrodu, a to przecież największa frajda. Nigdy nie posiadałam tej gry na własność, raz w gazecie trafiły mi się dodatki; ubrania, meble, sprzęt i różne takie. To były dodatki chyba do Sims Zwierzaków, czyli zapewne jakieś pieski, kotki tam były i inne puchate. To jedna z moich traum z dzieciństwa; nigdy nie dane mi było zagrać w Simsy oraz posiadać hulajnogi.

Kolejna gra, którą zapamiętałam, to gra o takiej surykatce. Sammy? Sami? Coś w ten deseń, nie pamiętam, bo grałam w tę grę tylko raz, jednak spodobała mi się szata graficzna, dlatego zapadła mi w pamięć. Ciekawa gra, choć ja jakoś nie mogłam jej opanować.

Przeuwielbiam również grę Kangurek Kao. Jakie to cudowne jest! Grałam kilka razy u koleżanki, bo ja sama nigdy nie miałam tej gry. Gdybym pogrzebała na milionach Niezbędników, które posiadam, może i bym znalazła, ale nie chce mi się przeglądać tych płyt, których są tysiące. Ja ogólnie bardzo lubię takie przygodówki, zapewne zauważyłyście; Kangurek Kao, Sammy surykatka (czy coś), Jazz Jazzrabit. A Kao był naprawdę świetny i wcale nie taki trudny! Ja bardzo się frustruję, gdy nie udaje mi się przejść jakiegoś poziomu w grze, serio. Dlatego Kangurka Kao tak polubiłam, bo nie był zbyt trudny jak dla mnie.

Pamiętam również, jak koleżanki zapoznały mnie z grą Icy Tower. Teraz nie ma chyba maniaka gier komputerowych, który by tej gry nie znał. Wiadomo, początki były trudne, wskakiwanie po tych szczebelkach, by nie spaść. Z czasem jednak wypracowało się technikę, swoją specjalną, i jakoś powoli szło. Nie pamiętam już, do jakiego poziomu doszłam, jednak najbardziej podobały mi się kości.

Zupełnie bym zapomniała o kolejnej z moich najukochańszych gier! Worms Armageddon! Kocham uwielbiam te przesłodkie robaczki. Ta gra jest niesamowicie urocza i do tego bardzo wciągająca. Kilka miesięcy temu nawet w nią grałam, był taki okres, kiedy włączałam ją codziennie i wtedy zapominałam o całym świecie. Strasznie podobały mi się te nowe lądy, które można było sobie wybierać, budować teren i nowe bronie oraz możliwości; ja np. często korzystałam z teleportacji. Śmieszne były momenty, gdy jakiś glizdek leciał łebkiem w dół i wbijał się w ziemię. Cudowne. Albo te nagrobki, które można było sobie samemu wybrać. Też świetne. Na początku ciężko mi było wycelować w jakąkolwiek glizdę, ale później nabrałam wprawy. Aż mi się teraz zatęskniło za tą grą, ale żeby w nią zagrać, musiałabym pożyczyć od kolegi brata, a poza tym ona chodzi chyba tylko z płytą, więc to i tak nie ma sensu.

Ja mam taki fetysz, że wolę patrzeć jak ktoś gra, niż grać samodzielnie. Gdy jestem u przyjaciółki i np. wpadniemy na pomysł, by w coś zagrać, to tylko ona gra, ja siedzę i patrzę. To mi dużo bardziej odpowiada, niż samodzielna gra. Jakoś tak... Poza tym to też są wielkie emocje! I te okrzyki zwycięstwa. Ehh, normalnie jak w dzieciństwie.

Uhh, ale się rozpisałam. :)

Edit

zaczytana_w_chmurach

aleey a które NFSy?
Ja wczoraj w Godfathera 2 znowu zaczęłam grać :P (a i tak w ogóle grałam też w pierwszą część- polecam obie :) )