Małgorzata Musierowicz

Floss

Małgorzata Musierowicz, z d. Barańczak (ur. 9 stycznia 1945 w Poznaniu) - autorka książek dla dzieci i młodzieży, ilustratorka. Twórczyni cyklu powieściowego Jeżycjada.

Pewnie większość polskich nastolatek słyszała o twórczości Małgorzaty Musierowicz, dzięki cyklowi pt. Jeżycjada. Jak dla mnie jest to klasy literatury młodzieżowej, sama przeczytałam pierwsze szesnaście tomów serii i nie chcę na tym kończyć. Jedna z moich ulubionych autorów. ;)

Brzoskwinka

Ja przeczytałam trzy pierwsze części z "Jeżycjady" i trochę potrwało zanim zabrałam się za kolejną. "Idę sierpniową" czytam od tygodnia i jakoś nie mogę jej skończyć. chyba przestały podobać mi się jej książki... :>

shabby.

Czytałam kilka książek, ciekawe są. No, ale raczej nie przeczytam kolejnych, jakoś mnie nie ciągnie.

Susie

Czytałam tylko "Kwiat kalafiora", bo była to moja lektura w podstawówce. Może kiedyś sięgnę po resztę.

stasia94

Przeczytałam całą "Jeżycjadę", bardzo mi się podobała. Musierowicz to jedna z moich ulubionych polskich pisarek.

Liliowa

Przeczytałam trzy pierwsze części Jeżycjady w poprzednie wakacje i od tego czasu zabieram się za Idę sierpniową, ale jakoś tak wychodzi, że ciągle mam coś innego do przeczytania. Niemniej jednak, pani Musierowicz urzekła mnie Szóstą klepką. Spodobał mi się lekki warsztat i ta pełna ciepła i miłości atmosfera panująca wśród bohaterów. Z reguły nie podchodzą mi tego typu młodzieżówki, aczkolwiek Jeżycjada to wyjątkowa seria i mam zamiar przeczytać ją w całości.

Brzoskwinka

Szósta klepka była nawet fajna, tylko nie wiem skąd pomysł na ten tytuł...

stasia94

Kaomi

tak! zgadzam się ze wszystkimi Waszymi wypowiedziami na temat autorki i jej cyklu. Mi również się podoba, nie przeczytałam wszystkich części, ale jeśli będzie możliwość i czas z miłą chęcią dokończę. Książki opisują również doskonale tamte czasy, których nie było mi dane poznać. Czasem zastanawiam się jakby to było mieć wehikuł czasu i cofnąć się o te kilkadziesiąt lat?

claudia

Wiecie co jej książki czytałam niezmiernie dawno i w niektórych przypadkach trudno mi przypomnieć sobie fabułę. Może powinnam do nich wrócić?

Pytalska

Dobra pisarka powieści obyczajowych dla dzieci i młodzieży. Odznaczają się one na pewno miłym stylem, ciepłym i przyjemnym w lekturze. Swoją przygodę z Musierowicz rozpoczęłam od "Szóstej klepki" będącej w posiadaniu siostry. Na początku nie przypadła mi do gustu, być może dlatego, bo nie przywykłam do takiego stylu. Może też po części dlatego, bo w chwili sięgania po "Szóstą klepkę" miałam za sobą długą listę przeczytanych horrorów, do któych się przyzwyczaiłam i trudno mi było się wtedy od takiej literatury odzwyczaić.
Następnie przeczytałam Idę Sierpniową, Opium w Rosole oraz Kłamczuchę. Mam zamiar przeczytać więcej ksiażek tej autorki, bowiem muszę przyznać, że wciągnął mnie ten styl. Pisze trochę żartobliwie, trochę na poważnie, a ze wszystkich książek, które przeczytałam, mogłam wyciągnąć jakiś morał.

tygrysek

Calutka "Języcjada" to seria bardzo ważna w moim życiu. Jest piekielnie miłym i sympatycznym akcentem słonecznego dnia, rozjaśnia deszczowe popołudnie. Pamiętam, jak cztery lata temu, w podstawówce miałam ogromną i długą chandrę, dzięki książkom Musierowicz, które poleciła mi dawna koleżanka, moje życie było ciekawsze i łatwiejsze. Wtedy też zaczęłam kolekcjonować tomy, bo samo wypożyczanie mi nie wystarczało.
Teraz jestem w wieku większości książkowych bohaterek i inaczej patrzę na ich ptoblemy miłosne, szkolne etc. Sądzę, że powinnam sobie odświeżyć serię, bo już nieco pozapominałam i będzie ogromnie miło znów wrócić na Roosevelta 5.

Claudine

Czytałam, parę lat temu, może jak miałam z 10... Kochałam wtedy Musierowicz. Do dziś mam do niej sentyment, choć do Jeżycjady od dawna nie zaglądałam i mi się książki mylą. Najbardziej lubiłam zawsze Tygryska, mamy podobne charakterki xD

Zaczęło mi się od "Idy Sierpniowej", którą po cioci odziedziczyłam.

Może niedługo znów poczytam, tak dla przypomnienia i oddepresienia ;)

Liliowa

nasty_

Ja dzisiaj skończyłam swoją lekturę "Kłamczucha". Według mnie jest dziecinna, ale i tak lepsza niż "W pustyni i w puszczy". ;)