Ostatnia piosenka - Nicholas Sparks

Lenalee

Życie siedemnastoletniej Ronnie Miller wywróciło się do góry nogami, gdy jej ojciec postanowił porzucić karierę i wyjechać do niewielkiego miasteczka w Północnej Karolinie. Jego ucieczka oznaczała koniec małżeństwa Millerów. Trzy lata później Ronnie dalej nie chce mieć nic wspólnego z ojcem i nie utrzymuje z nim kontaktu.

Nieoczekiwanie matka wysyła dziewczynę i jej młodszego brata, Jonaha, by spędzili wakacje w Wilmington. Dla Ronnie to ciężka próba - przyzwyczajona do Nowego Jorku, zakochana w jego nocnym życiu i modnych klubach, musi zmierzyć się nie tylko z niechęcią do wiodącego spokojne życie pianisty i zaangażowanego w budowę miejscowego kościoła ojca, ale również z senną atmosferą nadmorskiej mieściny. Wszystko wskazuje na to, że to będzie najgorsze lato w jej życiu...

Moja opinia

Ta książka to naprawdę przecudowna lektura, przy której bardzo mile spędziłam czas. Wciągnęła mnie tak, że nawet się tego nie spodziewałam. Lecz czego można spodziewać się po Sparksie, jak nie tego, że jego powieści tak bardzo potrafią uderzyć w serce czytelnika? I przy okazji niesamowicie wzruszyć i zmusić do przemyśleń? Autor napisał tę książkę takim lekkim, prawie luźnym językiem, dzięki czemu moja sympatia do niego wzrosła jeszcze bardziej. To jeden z tych pisarzy, którzy piszą lekko, a jednocześnie z głębokim przesłaniem, dzięki czemu jego książki są wspaniałymi lekturami dla każdego czytelnika. Nie ma jakiegoś zakresu, który wyznacza, jacy ludzie powinni czytać jego książki. One nadają się dla każdego. Ta książka jest tego potwierdzeniem, żałuję tylko, że jest taka krótka, bo z chęcią czytałabym jeszcze.

Główna bohaterka to naprawdę bardzo fajna postać, dziewczyna z klasą. Nie jest idealna, popełniła masę błędów, które stara się naprawić. I to właśnie tak mi się w niej podobało. Że potrafiła dojrzeć, co robiła źle i była w stanie się zatrzymać, zanim doszłoby do czegoś gorszego. Przeżyła i wycierpiała wiele, ale wierzę, że ostatecznie czeka ją szczęście. Mam przynajmniej taką nadzieję. Oprócz Ronnie jeszcze bardzo spodobała mi się postać Willa, który był naprawdę uroczym chłopakiem. Taki generalnie zwykły nastolatek, który miał własne marzenia i cele, które chciał spełnić. Na nieszczęście znaleźli się ludzie, którzy chcieli rządzić jego życiem wedle własnej woli, ale jednak potrafił on dopiąć swego.

Zakończenie było naprawdę niezwykłe, takie, jakie sobie wymarzyłam. Jednak mimo to i tak byłam bardzo zaskoczona, bo wcześniej nic nie zapowiadało się na to, jak ta książka się zakończy. Sparks jednak słynie z nieprzewidywalnych zakończeń, a w szczególności z tego, że jego książki są jedną wielką zagadką i do końca nie wiadomo, co się wydarzy. Na każdym kroku jest pełno tajemnic i niepewności. To takie cudowne. Ja osobiście niesamowicie przeżyłam tę książkę i bardzo się przy niej wzruszyłam. Wprost nie mogłam powstrzymać łez. Dlatego gorąco polecam ją każdemu, bo myślę, że ta książka każdej osobie przypadnie do gustu.

Liliowa

Oczywiście przeczytam, mam na nią ogromną ochotę, aczkolwiek jak na razie nie mogę jej dostać w bibliotece, a nie wiem, czy chcę ją kupić. Ale słyszałam, że jest niezła.

deanchester

Jestem strasznie ciekawa tej książki.

claudia

Przeczytałam ja wczoraj jednym tchem. Jestem zachwycona nią i każdemu ja polecam. Mozna przy niej popłakać i pośmiać się. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Pan Sparks po raz kolejny mnie nie zawiódł. Ach i radze najpierw przeczytać powieść a potem obejrzeć film, ponieważ jest zupełnie inny, mniej szczegółowy. lepiej zrobić sobie smaku lektura.

Cropka

Jest to moja ulubiona książka Nicholasa Sparksa i jedna z najlepszych jakie czytałam. Naprawdę polecam ;)

Loisee

Muszę się o nią spytać w bibliotece.

Floss

Pożyczyłam ją, jednak jeszcze nie miałam czasu do niej zerknąć.

Brzoskwinka

Zaraz szykuję się do wyjścia do biblioteki w poszukiwaniu tej książki. Od dawna mam na nią ochotę, jednak ciągle zapominam spytać, czy jest...

Kama

Też mam zamiar ją przecztać :)

shadys

Nie miałam okazji jeszcze jej przeczytać. Oglądałam jednak film, w którym Miley tak bardzo mnie denerwowała, że ledwo dotrwałam do końca, jednak było warto (: