Duma i uprzedzenie - Jane Austen

Floss

Duma i uprzedzenie była przebojem literackim wiosny 1813 r. Historia Elizabeth Bennet i pana Darcy'ego to historia przezwyciężania dumy i uprzedzeń obojga bohaterów, ich dojrzewania do porozumienia i szczerej miłości. Pisarka podważa w powieści wiarę w miłość od pierwszego wejrzenia i ostrzega tych, którzy w takową uwierzą. Ostrzega też przed konsekwencjami przyjęcia "prawdy od pierwszego wejrzenia", uznania czegoś od razu, bez poznania uczuć i motywów osądzanego. W Dumie i uprzedzeniu niemal każdy z bohaterów pochopnie ocenia innych, by stopniowo zmieniać o nich zdanie, gdyż dopiero z czasem ujawniają się prawdziwe intencje i zarówno dobre, jak i złe cechy charakteru. Elizabeth była ulubioną bohaterką Jane Austen, która pisała do siostry, że nie zniosłaby, gdyby ktoś nie polubił tej postaci. Wolno przypuszczać, że obdarzyła ją wieloma własnymi rysami...[wp.pl]

Książka byłą już od dawna na mojej liście do przeczytania, dlatego kiedy nadarzyła się okazja, żeby to uczynić, nie wahałam się ani na chwilę. Powieść jest po prostu cudowna! Od pierwszych stron mamy styczność z tym delikatnym i subtelnym językiem, który teraz, niestety, jest już na wymarciu, a szkoda.
Lektura opowiada o państwie Bennet, którzy mają do wydania za mąż pięć córek. Jak wiadomo znalezienie odpowiedniego kandydata jest trudne, a tym bardziej razy pięć. W poszukiwaniu partnerów zdarzają się śmieszne i wzruszające sytuację, które są opisane w tej powieści.
Książkę polecam z reguły Paniom, choć jeżeli płeć brzydka chce się zapoznać z panią Austen to również nie odradzam.
Książka jest nad wyraz subtelna i napisana z gracją, której brakuje w wielu książkach dla kobiet.

Liliowa

Cóż, co do tego, że język powieści Austen jest piękny i delikatny, się zgodzę. Rzeczywiście dodaje on uroku całej powieści i szkoda, że w obecnych czasach warsztat pisarzy uległ tak dużej zmianie. Ale jeśli chodzi o fabułę Dumy i uprzedzenia, to ja nie potrafiłam przez nią przebrnąć. Pamiętam, że męczyłam się przez ferie zimowe, aż wreszcie ostatniego dnia udało mi się ją skończyć. Nie żałowałam czasu poświęconego na tę książkę, bo nie wydaje mi się, by w przypadku takiej pisarki, jak Austen, było to stosowne. Po prostu nie podeszły mi te romanse, zaloty, swatanie itd. Jednym słowem: nuda. Jednakże jestem osobą ambitną i upartą i mam taki zamiar, aby w przyszłości ponownie sięgnąć po tę powieść i spojrzeć na nią mniej krytycznym okiem. Może muszę do niej dojrzeć.

aliosza

jedna z moich ulubionych książek. zazwyczaj nie lubię jednej i tej samej książki czytać kilka razy, ale z tą jest inaczej. mogłabym ją czytać i czytać i nie chcę żeby się kończyła. Lizzy jest wspaniała, a i Darcy jest niczego sobie.

śliwkowapanna · Gość

Nigdy nie lubiłam takich książek. Zaburza to moje podejście do miłości itd, szukam w niej ideałów, a raczej widzę i potem szukam tego w rzeczywistości. Nic dobrego.

Selenowa

Szczerze powiem, że trudno było przez nią przebrnąć.

zaczytana_w_chmurach

A ja ją mam jeszcze przed sobą :)