Linkin Park

Lenalee

Amerykańska grupa muzyczna wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową. Zespół powstał w 1996 roku w Los Angeles.

Pierwotnie Linkin Park nosił nazwę Xero. Mniej więcej w czasie, gdy Chester Bennington odszedł od Grey Daze (obecnie Waterface) i dołączył do LP, odszedł ze składu Mark Wakefield (wokalista), nazwę zespołu chciano zmienić na Hybrid Theory lecz nazwa już była zajęta. Idea tej nazwy polegała na zaznaczeniu tego, że Kalifornijczycy grają nietypową muzykę – hybrydę metalu, elektroniki, rapu, itd. Nazwa jednak okazała się zastrzeżona już przez inny zespół i chciano uniknąć problemów prawnych, w związku z czym zrezygnowano z niej (choć nie do końca, biorąc pod uwagę, że tak nazwali pierwszy album). Następnie rozważano różne inne nazwy dla zespołu m.in.: 'Clear' (ich ulubiona), 'Probing Lagers', 'Platinum Lotus Foundation', 'Ten PM Stocker' (od ulicy Stocker Street, gdzie mieszkał Mike i gdzie członkowie zespołu mieli próby, jednak ściany mieszkania były bardzo cienkie i o godzinie 10 wieczorem sąsiedzi zaczynali protestować). W końcu zdecydowali się na Lincoln Park (wziętą od Parku Lincolna w Santa Monica, gdzie mieszkał Chester), ale i ta nazwa była już zajęta, przez zespół z Australii, który posiadał już nawet domenę internetową. Ostatecznie, aby nie zmieniać po raz kolejny całkowicie nazwy zespołu, muzycy zmienili ją nieznacznie na Linkin Park.

* * *
Nie jestem wielką fanką tego zespołu, ale przyznam, że nie ma piosenki, która w ich wykonaniu by mi się nie spodobała. Wszystkich słucham z wielką przyjemnością i z każdą wiążę jakieś wspomnienia. Choć LP nie jest moich ulubionym zespołem, to słuchać ich bardzo lubię. Poznałam ich jeszcze w pierwszych klasach podstawówki, bo moja była dobra koleżanka bardzo lubiła ten zespół. Posłuchałam i spodobał mi się, po czym na jakiś czas o nim zapomniałam. Od dwóch lat puszczano w moim gimnazjum ich muzykę na przerwach, ze szkolnego radia. I tak moja sympatia się odrodziła.

zaczytana_w_chmurach

Lubiłam ich od kiedy w ogóle zaczęli wydawać płyty. HT i Meteora- to było moje dzieciństwo. Potem o nich zapomniałam.
Rok temu znowu zaczęłam ich słuchać- namiętnie, przez co najmniej 3 miesiące nie słuchałam praktycznie niczego innego :P
Teraz czekam na nową płytę.

Susie

Ja swoją przygodę z ich muzyką zaczęłam całkiem niedawno, ale gdy zaczęłam ich słuchać, przez jakiś czas słuchałam tylko i wyłącznie ich, ;) Można się od nich uzależnić

Pytalska

Zespół należący do grupy tych wykonawców, których brzmienie w każdym numerze można z grubsza przewidzieć. Mimo tego Linkin Park ma w sobie coś pociągającego, coś, co sprawia, że zawsze miło mi się ich słucha. Muzyka w większości żywiołowa, napakowana dużymi dawkami emocji. Teledyskie również nienaganne, a przynajmniej nie tak szablonowe, jak ich muzyka czy też klipy Lordi'ego. Duży plus za wiele dodatków komuterowych, np. "Crawling" czy "Papiercut". Moimi ulubionymi numerami są "Encore" w wykonaniu nie tylko Linkin Park, ale również Jay-Z, oraz "Bleed it out". "What I've Done" również zresztą wepchnę do tej listy.

zaczytana_w_chmurach

Moje ulubione utwory (będzie ciężko :P) to: Point of authority, Foreword, A place for my head, Somwhere I belong, Faint, Breaking the habit, Giving up, Hands held high (wersja live gdzie Mike rapuje TYLKO pierwszą zwrotkę), The little things give you away.
Chyba tyle :P
I jeszcze podoba mi się końcówka The Catalyst.

butterfly

LP to klasyka ciężkiego rocka. Nie słucham takiej muzyki, ale jestem ich wielka fanką. Najbardziej lubię New Divide i The Catalyst :twisted:

Claudine

Szczerze mówiąc, z poglądem że LP to klasyka ciężkiego rocka, spotykam się po raz pierwszy. To zespół typowo crossoverowy i alt rockowy, z hard rockiem mają wspólnego tyle ile go w pojedynczych piosenkach, mam tu na myśli 'No More Sorrow'.

Wychowałam się na nich. HT i Meteora - ukochane albumy. Bo Minutes to Midnight to przepraszam, ale już nie jest to samo LP. Ogólnie rzecz biorąc - mam do nich sentyment, wielki i potężny.
Owszem, niektórym mogą się wydać banalni jednak jest to jeden z niewielu zespołów o którym może pogadać metal z wielbicielem popu. Bo zna ich niemal każdy.

Moje ulubione piosenki? Zdecydowanie te ze starszych płyt. 'Numb', 'Somewhere I Belong', 'The End', 'Faint', 'From The Inside', 'Nobody's Listening'. Z nowszej podoba mi się tylko 'What I've Done'.

zaczytana_w_chmurach

Claudine

He, he. Zgadzam się z Zaczytaną. Jeśli lubisz 2 piosenki i nie przepadasz ogólnie za taką muzyką a po za tym mylisz ją z hard rockiem, to przygotuj sobie grubą zbroję i szybkiego konia.

zaczytana_w_chmurach

A mi w The Catalyst przypadła do gustu tylko końcówka. Bo początek niby techno, ale słabo brzmi. Tak... szajsko :/ Ale cieszę się, że próbują sie rozwijać muzycznie. To dobrze, może na ich nowej płycie przypadnie mi coś do gustu.

Gloomy

Kiedyś bardzo lubiłam ich piosenki. Można by powiedzieć, że słuchałam ich na okrągło, a jedna z nich - Numb, dość często nazywana była przeze mnie ,,moją ulubioną''. Jednak teraz obsesja na punkcie LP już mi minęła, a ich miejsce zajęły inne zespoły. Teraz wydaje mi się, że Linkin Park ma piosenki za lekkie dla mnie. Gust się zmienia.

Ostatnio słuchałam jednej z ich nowszych piosenek (?) Blackbirds. Nawet mi się podobała, ale już nie tak jak kiedyś ich strasze piosenki.

Owca · Gość

Oj, były czasy, kiedy za LP dosłownie szalałam. Teraz chyba po prostu wyrosłam z dzikiego uwielbienia dla jakiegokolwiek zespołu, ale sentyment został. No i do dziś jestem gotowa wyruszyć z krucjatą na front "LP to komercha". A słyszy się to dość często, niestety. I swoją drogą zupełnie nie rozumiem tych bulwersów a la "co oni ze sobą zrobili, to pop, nie metal!" Khem. Jasne. Bo LP to kawał najprawdziwszego metalu był. Cóż, wirtuozami muzycznymi nigdy nie byli i marna szansa, że zostaną, ale za jedno szacunek im się należy: widać, że grają dla siebie, nie pod publiczkę. Czy gdyby byli nastawieni wyłącznie na ciągnięcie kasy nagraliby MtM lub ATS - płyty niespodzianki, co do których nie mogli mieć pewności, czy się przyjmą? Nie, nagraliby Meteorę v2.0. Także plus dla panów za odwagę.
A teraz, kiedy jesteśmy już po oficjalnej premierze nowego albumu, jakie wrażenia? :)

Claudine

a według mnie jest dokładnie odwrotnie - MtM było właśnie pod szerszą publikę. Owszem, eksperymentują i to się im chwali. Jednak mieli wypracowany własny styl, markę. I te dwie płyty to wszystko zniszczyły - to już nie to samo LP, które kochałam. Właśnie słucham A Thousand Suns i jestem przerażona - co to za... nie wiem, jak to nazwać. elementy elektroniczne? tego wcześniej nie było. Może komuś się to podoba - do mnie w ogóle nie przemawia.

Owca · Gość

A mnie dokładnie o to chodzi: fani polubili HT i Metę i gdyby panowie nagrali kolejny album w tym właśnie stylu mieliby zapewnioną sprzedaż u fanów i kolejne ochy i achy nad tym ich stylem. Tymczasem nagrali coś skrajnie innego i zaryzykowali utratą fanów. No właśnie, mieli markę - czy ślizganie się na niej miałoby sens? Podanie po raz wtóry tego samego? Muzyk nie powinien chyba stać w miejscu.
A co do ATS: z początku też pomyślałam sobie "ło matko" ;) Szczególnie po usłyszeniu snippetów na Amazonie, czy czymś tam. Ale teraz osłuchałam się z albumem i dochodzę do wniosku, że chociaż oddzielnie piosenki brzmią nieszczególnie, to tworzą naprawdę interesującą całość.
Tak z ciekawości, słuchasz właśnie jako całość, od deski do deski, czy na wyrywki? :)

Claudine

wiesz, zazwyczaj, jeśli z jakimś zespołem dobrze się nie znam, słucham na wyrywki, co drugą piosenkę przewijając ją co kilka sekund. Tak dla wyobrażenia ogółu. Jednak jak mam przed nosem płytę zespołu, co do którego już mam wyrobioną opinię, umiem słuchać całej płyty od deski do deski. Przy ATM wymiękłam gdzieś w połowie i dalej włączałam już od losowego momentu utworu.

Z marką to jest tak, że zespół nie musi eksperymentować tracąc połowę fanów przeskakując z rocka na coś industrialo-podobne (na gatunkach techno się nie znam). Znam zespoły, które eksperymentując na każdej płycie za każdym razem uzyskiwały zgraną całość, którą można słuchać po jednym albumie lub kompletnie losowo, nic nie tracąc z klimatu. A może to fakt, że te zespoły są same w sobie gigantycznym eksperymentem robi swoje.

Mimo wszystko, serca do LP jeszcze nie straciłam, sentyment robi swoje.